Η Διδασκαλία του Μαθήματος Αρχές Γενικής Λογιστικής Β΄ Τάξης ΕΠΑΛ σύμφωνα με το Υπουργείο Παιδείας

Οδηγίες Διδασκαλίας  

Οδηγίες για τη διδασκαλία των μαθημάτων του Τομέα Οικονομικών και Διοικητικών Υπηρεσιών - Β΄ τάξη - και ειδικοτήτων - Γ΄ τάξη- (Υπαλλήλων Διοίκησης και Οικονομικών Υπηρεσιών και Υπαλλήλων Τουριστικών Επιχειρήσεων) του   Ημερησίου  και Εσπερινού Επαγγελματικού Λυκείου (ΕΠΑ.Λ.), για το σχολικό έτος 2013-2014. Σύμφωνα με την Υ.Α. με αρ. πρωτ. 152919/Γ2/18-10-2013 σας αποστέλλονται οδηγίες σχετικά με τη διδασκαλία των μαθημάτων του Τομέα Οικονομικών και Διοικητικών Υπηρεσιών και των ειδικοτήτων Υπαλλήλων Διοίκησης και Οικονομικών Υπηρεσιών και Υπαλλήλων Τουριστικών Επιχειρήσεων της  Β΄ και Γ΄ τάξης  Ημερησίου  Επαγγελματικού Λυκείου  (ΕΠΑ.Λ) και της  Β΄ , Γ΄ και Δ΄ τάξης   Εσπερινού  Επαγγελματικού Λυκείου  (ΕΠΑ.Λ),  για το σχολικό έτος 2013-2014.Α. ΤΟΜΕΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ (Β ΤΑΞΗ) Λειτουργεί σύμφωνα με την ΥΑ85038/Γ2/30-07-07 (ΦΕΚ1561Β/17-08-07) και ΥΑ85040/Γ2/ (ΦΕΚ1564/Β/17-08-07) 

Τομέας Οικονομικών και Διοικητικών Υπηρεσιών Β΄ ΤΑΞΗ

Αρχές Γενικής Λογιστικής  

http://digitalschool.minedu.gov.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-C116/172/1192,4340/

Για τη διδασκαλία της Λογιστικής απαιτείται συνδυασμός της επαγωγικής και της παραγωγικής μεθόδου, δηλαδή σύνθεση του όλου από το μέρος, όπως, π.χ., του ισολογισμού από τους λογαριασμούς, καθώς και ανάλυση σε μέρη από το σύνολο, όπως π.χ. ο εντοπισμός κάποιου λογαριασμού ή κάποιου συνδυασμού λογαριασμών από τον ισολογισμό. Στη Λογιστική η βαθμιαία ανάπτυξη των εννοιών μπορεί να πραγματοποιηθεί αμφίδρομα. Για παράδειγμα, έχει επικρατήσει πρώτα να διδάσκουμε την έννοια, τη δομή και τη σημασία του ισολογισμού, να τεκμηριώνουμε τη θεμελιώδη ισό­τητα της διπλογραφίας Ε=ΠΠ+ΚΠ και μετά να προχωρούμε στην έννοια των λογαριασμών και στην ανάλυση των λογιστικών γεγονότων. Μετά λοιπόν την ανάλυση και την κατηγοριοποίηση, καθώς και την καταγραφή των λογιστικών γεγονότων σ' αυτούς επανερχόμαστε στον τρόπο σύνταξης των ισολογισμών.Ο διδάσκων προτείνεται να χρησιμοποιεί παραδείγματα από την καθη­μερινότητα και να πείθει ότι το μάθημα είναι εύκολο και ιδιαίτερα χρήσιμο στην καθημερινή του ζωή. Σημειώνεται ότι το Αναλυτικό Πρόγραμμα του μαθήματος υπάρχει στο ΦΕΚ 2322/Β/1999 και το βιβλίο είναι οι Αρχές Λογιστικής των Κοντάκου Α. κ.ά. 

Το βιβλίο χωρίζεται σε δυο μέρη: 

Στο πρώτο μέρος (στα 6 πρώτα κεφάλαια) δίνονται προοδευτικά οι βασικές έννοιες: 

1)Περιουσία, διακρίσεις και υποδιακρίσεις της.

2)Προσδιορισμός της οικονομικής κατάστασης της επιχείρησης (απογραφή και ισολογισμός). 

3)Μεταβολές των περιουσιακών στοιχείων, παρακολούθηση των μεταβολών (διαδοχικοί ισολογισμοί, λογαριασμοί), προσδιορισμός του αποτελέσματος που προέκυψε. 

4)Διπλογραφική μέθοδος, καταγραφή των λογιστικών γεγονότων στο ημερο­λόγιο και καταχώριση των μεταβολών που επέρχονται απ' αυτά στους λογαριασμούς του Γενικού Καθολικού. Ανάλυση των λογιστικών γεγονότων. Ισοζύγια λογαριασμών Γενικού Καθολικού. 

5)Παραπέρα ανάλυση του μοναδικού λογαριασμού «Κεφάλαιο» και προσδιο­ρισμός του αποτελέσματος με το λογαριασμό «Αποτελέσματα Χρήσης». 

6)Διάκριση των λογαριασμών κατά μέγεθος, λογιστικός χειρισμός τους και ισοζύγια λογαριασμών αναλυτικών καθολικών.  

Τα περιουσιακά στοιχεία και οι λογαριασμοί τους, καθώς επίσης και η διάρθρωση της περιουσίας, δίνονται σύμφωνα με το Ε.Γ.Λ.Σ. (Ελληνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο), σε μεγάλο βαθμό από την αρχή. Στο Κεφάλαιο 5 δίνεται ένα ολοκληρωμένο λογιστικό κύκλωμα (άνοιγμα βιβλίων μιας χρήσης, παρακολούθηση των λογιστικών γεγονότων, προσδιορισμός του αποτελέσματος, σύνταξη του ισολογισμού, κλείσιμο των βιβλίων). Ήδη στο Κεφάλαιο 3 κατά την εφαρμογή της τήρησης των λογαριασμών έχει λειτουργήσει ένα απλό λογιστικό κύκλωμα. 

Στο δεύτερο μέρος δίνονται:

1)Η ανάλυση των λογαριασμών ως προς το περιεχόμενο τους. 

2)Τα λογιστικά βιβλία και στοιχεία.

3)Τα λογιστικά σφάλματα.

4)Οι λογιστικές εργασίες τέλους χρήσης. 

5)Οι βασικοί σκοποί και η διάρθρωση του Ε.Γ.Λ.Σ.  

ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ«ΑΡΧΕΣ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ»

κεφαλαιο 1  

Είναι απαραίτητο να κατανοήσουν οι μαθητές τα χαρακτηριστικά στοιχεία της επιχείρησης, επειδή από αυτό εξαρτάται η κατανόηση του ρόλου του επιχειρη­ματία. Είναι αναγκαίο να καταλάβουν οι μαθητές ότι, όταν η επιχείρηση πραγματοποιεί κέρδος, αυ­τό το οφείλει στο φορέα της ενώ, όταν  προκύπτει ζημιά, μειώνεται η υποχρέωση της προς το φορέα. Σ' αυτό το σημείο σχηματίζει ο μαθητής εικόνα για την περιου­σία της επιχείρησης. Είναι απαραίτητο λοιπόν να κατανοήσουν οι μαθητές πού ανήκουν τα πε­ριουσιακά στοιχεία που κατέχει η επιχείρηση, ποιες μπορεί να είναι οι απαιτήσεις της και ποιες οι υποχρεώσεις της προς τρίτους και προς το φορέα της.Πρέπει να καταλάβουν οι μαθητές την ισότητα του Ενεργητικού και του Πα­θητικού (παράδειγμα παραγρ. 1.3.2).  Οι διακρίσεις του Ενεργητικού και του Παθητικού έχουν στόχο να γνωρίζουν κα­λύτερα τη βασική ενότητα για την περιουσία και τις διακρίσεις της γι αυτό προτείνεται να γίνουν οι απαραίτητες εφαρμογές από τον καθηγητή. 

κεφαλαιο 2

Η απογραφή συμβάλλει στην εμπέδωση των δια­κρίσεων και των υποδιακρίσεων.   Προτείνονται μία ή δύο απλές εφαρμογές. 

κεφαλαιο 3

Οι μετασχηματισμοί των περιουσιακών στοιχείων αποτελούν βασική ενότητα του μαθήματος και γι αυτό προτείνεται να αφιερωθεί αρκετός χρόνος. Άξονας αναφοράς είναι η γνωστή ισότητα Ε=ΠΠ+ΚΠ, με την οποία επαληθεύονται οι απλοί μετασχηματισμοί. Διευκρινί­ζεται ότι απλοί μετασχηματισμοί δεν μπορούν να υπάρχουν, εάν μετά το λογι­στικό γεγονός που τους προκάλεσε δεν εξακολουθεί να ισχύει η παραπάνω σχέση (+Εν. δε γίνεται με -ΠΠ ή -ΚΠ).Οι διαδοχικοί ισολογισμοί χρησιμεύουν για τη διαπίστωση των μεταβολών των περιουσιακών στοιχείων που επέρχονται ύστερα από κάθε λογιστικό γεγονός. Με τα ίδια δεδομένα προτείνεται να γίνεται και ο προσδιορισμός του αποτελέσματος (ως διαφοράς τελικής και αρχικής ΚΠ).Κλειδί για τη λειτουργία των λογαριασμών είναι οι κανόνες λειτουργίας τους και το δεδομένο ότι η δημιουργία ενός περιουσιακού στοιχείου είναι αύξηση του (από το μηδέν). Από τον ισολογισμό, στον οποίο εμφανίζονται περιληπτικά τα περιου­σιακά στοιχεία σε μια δεδομένη στιγμή, προκύπτει η αναγκαιότητα να ανοιχθούν λογαριασμοί για την παρακολούθηση των μεταβολών των περιουσιακών στοιχεί­ων. Με βάση αυτά ο μαθητής εύκολα, σύμφωνα με τους κανόνες λειτουργίας των λογαριασμών, ανοίγει τους λογαριασμούς του Ενεργητικού με χρέωση και του Πα­θητικού με πίστωση και είναι σε θέση να τους λειτουργήσει στη συνέχεια.
Κατά την εφαρμογή της τήρησης των λογαριασμών λειτουργεί το πρώτο απλό λογιστικό κύκλωμα (Άνοιγμα λογαριασμών από τον ισολογισμό, παρακο­λούθηση των μεταβολών που επέρχονται από τα λογιστικά γεγονότα με τους λογαριασμούς, προσδιορισμός του αποτελέσματος που προέκυψε στη διάρκεια της περιόδου ως διαφοράς της τελικής και της αρχικής ΚΠ, σύνταξη του ισολογισμού στο τέλος της περιόδου από τα υπόλοιπα των λογαριασμών, με την προϋπόθεση ότι αυτά συμφωνούν με την απογραφή). 

κεφαλαιο 4

Το Ημερολόγιο να διδάσκεται συγχρόνως με το Γενικό Καθολικό (ένας ή δύο λογαριασμοί μπορούν να τηρηθούν με πλήρη μορφή, ενώ οι υπόλοιποι να είναι σε σχήμα Τ, για να είναι πιο άνετο το μάθημα). Προτείνεται να ακολουθήσει η σύνταξη του Ισοζυγίου των λογαριασμών του Γενικού Καθολικού, προκειμένου να δια­πιστωθεί η συμφωνία Ημερολογίου και λογαριασμών του Γενικού Καθολικού. Τρία ή τέσσερα λογιστικά γεγονότα είναι αρκετά στο πλαίσιο δύο διδακτικών ωρών για τα παραπάνω, όπως η παρακάτω εφαρμογή. 

κεφαλαιο 6

Οι εφαρμογές να είναι σύντομες, για να μπορούν να γίνουν και οι καταστάσεις συμφωνίας των αναλυτικών καθολικών.
 

ΤΡΟΠΟΣ ΕΞΕΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

Η Λογιστική παρέχει τη δυνα­τότητα να εξετάσουμε τους μαθητές σε μεγάλο μέρος της ύλης με ασκήσεις. Προτείνεται οι ασκήσεις να καλύπτουν ένα ολοκληρωμένο κύκλωμα λογιστικών εργασιών με κλιμάκωση στο βαθμό δυσκολίας, η οποία θα επιτρέπει την αξιολόγηση του μαθητή από το διδάσκοντα, καθώς και την αξιο­λόγηση του βαθμού κατανόησης του μαθήματος από αυτόν.
Ο τρόπος εξέτασης του μαθήματος γίνεται σύμφωνα με το Άρθρο 13 του Π.Δ. 50/2008 (ΦΕΚ 81/Α΄/2008). Tα θέματα των εξετάσεων λαμβάνονται από την ύλη που έχει οριστεί ως εξεταστέα για το μάθημα.Οι ερωτήσεις ταξινομούνται σε δύο κατηγορίες. Η πρώτη κατηγορία περιλαμβάνει ερωτήσεις (όχι λιγότερες από δύο) που μπορούν να αναλύονται σε υποερωτήματα με σκοπό τον έλεγχο της κατανόησης της διδαχθείσας ύλης και η δεύτερη κατηγορία μπορεί να περιλαμβάνει (όχι λιγότερες από δύο) ερωτήσεις, που θα ελέγχουν την κριτική τους σκέψη και την ικανότητα εφαρμογής της αποκτηθείσας γνώσης ή ασκήσεις εφαρμογών ή και προβλήματα.Η βαθμολογία κατανέμεται κατά 50% στην πρώτη κατηγορία και 50% στη δεύτερη. Σε περίπτωση κατά την οποία ένα θέμα αναλύεται σε υποερωτήματα, η βαθμολογία που προβλέπεται γι’ αυτό κατανέμεται ισότιμα στις επιμέρους ερωτήσεις, εκτός εάν κατά την ανακοίνωση των θεμάτων καθορίζεται διαφορετικός βαθμός για κάθε μια από αυτές.